Стихи Расула Гамзатова об озере Севан

Пойдем к Севану в ранний час зари 

И постоим, словам стихии внемля:

«О, как земля прекрасна-посмотри,

Люби ее, сухую эту землю!..»

К Севану подойдем в вечерний час

И постоим у волн, их зову внемля:

«Взгляни, как хороша земля сейчас!

Люби ее, свою родную землю!..»

Когда бы мы к нему ни подошли,

Горит огнем вода его живая,

На солнечный простор родной земли

Своих сынов далеких созывая.

  

ՍԵՎԱՆԻ ԱՓԻՆ

Եկ Սևան գնանք վաղ լուսաբացին,

Լսենք տարերքի մրմունջը շաղոտ,-

Ինչ գեղեցի˜կ է այս երկիրը հին,

Սիրիր, սիրի՛ր այս երկիրը քարոտ:

Եկ Սևան գնանք արևամուտին,

Լսենք տարերքի մրմունջը շաղոտ,-

Ինչ գեղեցի˜կ է այս երկիրը հին,

Սիրի՛ր այս հողը` միշտ ջրի կարոտ:

Ծփում է բարձրիկ լիճը Սևանա,

Եվ երբ էլ այցի գնաս Սևանին,

Կապույտ փարոսի պես վառվում է նա`

Կանչելով պանդուխտ իր որդիներին…

Стихи великово поэта переведены на армянский язык писателем Геворгом Эмином